Ο Ατέρμων κοχλίας ή κοχλίας του Αρχιμήδη [Βίντεο]
Η αρχαίοι Έλληνες δεν σταματούσαν σε τίποτα και συνέχιζαν με τις καινοτομίες κάνοντας μας την ζωή μας ποιο εύκολη και περήφανους, πόσο μάλλον όταν αυτές χρησιμοποιούνται ακόμα και σήμερα.Ο Ατέρμων κοχλίας του Αρχιμήδη όπως αναφέρει και το όνομα την εφηύρε ο Αρχιμήδης ο Συρακούσιος τον 3ο αιώνα π.Χ.
Η λειτουργία του
Η ονομασία «κοχλίας» έρχεται απ΄ το ίδιο το όργανο τη μορφή του που μοιάζει με κέλυφος σαλιγκαριού (κοχλίας). Με την ονομασία κοχλίας μεταφέρθηκε και στη λατινική γλώσσα ως coclea-cochlia, κάποιες φορές ονομαζόταν και «έλιξ» (σπείρα) αν και υπάρχουν και άλλες διάφορες ονομασίες.
Ήταν μια συσκευή με ένα περιστρεφόμενο κοχλία σε σχήμα έλικα (ελικοειδής) μέσα σε έναν κενό κύλινδρο περίπου 5 μέτρων και διαμέτρου περίπου 30 ως 35 εκατοστών. Γυρνούσαν την μανιβέλα χειροκίνητα ή και μέσω ενός ανεμόμυλου. Η συσκευή βρισκόταν σε κλίση με την μια πλευρά μέσα στο νερό και την άλλη έξω, όταν γύριζε ο κοχλίας το νερό μεταφέρονταν μέσω αυτού σε κανάλια άρδευσης.
Κάποιες φορές με κάποιους θα λέγαμε άλλους σχεδιασμούς δεν γυρνούσε μόνο ο κοχλίας αλλά ολόκληρη η συσκευή σε απεικονίσεις της αρχαίας Ελλάδας και της αρχαίας Ρώμης όπου φαίνεται ένας άνδρας περιστρέφει ολόκληρη την κατασκευή.
Ο κοχλίας χρησιμοποιήθηκε σε όλη σχεδόν τη Μεσόγειο και στην Ανατολή χρήση για την άντληση υγρών και στερεών όπως το σιτάρι και διάφορα άλλα δημητριακά. Μέχρι το 1475 αποξηραντικούς ανεμόμυλους με Αρχιμήδειους κοχλίες να χρησιμοποιούνται ακόμα και στους Άγιους Τόπους.
Ο κοχλίας χρησιμοποιήθηκε σε όλη σχεδόν τη Μεσόγειο και στην Ανατολή χρήση για την άντληση υγρών και στερεών όπως το σιτάρι και διάφορα άλλα δημητριακά. Μέχρι το 1475 αποξηραντικούς ανεμόμυλους με Αρχιμήδειους κοχλίες να χρησιμοποιούνται ακόμα και στους Άγιους Τόπους.
Και τον 17ο αιώνα, η παρισινή αρχιμήδεια "πολυ-μηχανή" του Marly θεωρήθηκε ως ένα από τα θαύματα του κόσμου τότε της τεχνικής γιατί ήταν το μεγαλύτερο και ολοκληρωμένο αρδευτικό σύστημα που κατασκευάστηκε ποτέ, το 1684 με εντολή του Λουδοβίκου 15ου με στόχο την άντληση νερού από τον ποταμό Σηκουάνα για την κάλυψη των αρδευτικών αναγκών των παλατιών Βερσαλλιών και Μαρλί και περιελάβανε 14 υδροτροχούς και 250 κοχλίες.
Σήμερα τον βρίσκει κάνεις σε θεριζοαλωνιστικές μηχανές, σε μηχανές απομάκρυνσης χιονιού σαν υδροστροβιλική μηχανή για παραγωγή ηλεκτρισμού στην απομάκρυνση λυμάτων σε υδραυλικές αντλίες και ως τέχνη επίσης. Ακόμη χρησιμοποιήθηκε και στην σταθεροποίηση του πύργου της Πίζας το 2001 με μεγάλη επιτυχία από τον Βρετανό μηχανικό John Burland.
